من فکر مي‌کنم
|
هرگز نبوده قلب ِ من |
| |
|
|
اين‌گونه |
|
|
|
گرم و سُرخ: | |
احساس مي‌کنم
در بدترين دقايق ِ اين شام ِ مرگ‌زاي
|
چندين هزار چشمه‌ي ِ خورشيد |
|
|
|
در دل‌ام |
مي‌جوشد از يقين;
احساس مي‌کنم
در هر کنار و گوشه‌ي ِ اين شوره‌زار ِ ياءس
|
چندين هزار جنگل ِ شاداب |
|
|
|
ناگهان |
مي‌رويد از زمين.
آه اي يقين ِ گم‌شده، اي ماهي‌ي ِ گريز
در برکه‌هاي ِ آينه لغزيده توبه‌تو!
من آب‌گير ِ صافي‌ام، اينک! به سِحر ِ عشق;
از برکه‌هاي ِ آينه راهي به من بجو!
□
من فکر مي‌کنم
|
هرگز نبوده |
| |
|
|
دست ِ من |
|
|
|
اين سان بزرگ و شاد: | |
احساس مي‌کنم
|
در چشم ِ من |
|
|
|
به آبشر ِ اشک ِ سُرخ‌گون |
خورشيد ِ بي‌غروب ِ سرودي کشد نفس
احساس مي‌کنم
|
در هر رگ‌ام |
| |
|
|
به هر تپش ِ قلب ِ من |
|
|
|
کنون | |
بيدارباش ِ قافله‌ئي مي‌زند جرس.
□
|
آمد شبي برهنه‌ام از در |
|
|
|
چو روح ِ آب |
در سينه‌اش دو ماهي و در دست‌اش آينه
گيسوي ِ خيس ِ او خزه‌بو، چون خزه به‌هم.
من بانگ برکشيدم از آستان ِ ياءس:
«ــ آه اي يقين ِ يافته، بازت نمي‌نهم!»
شاملو
اینجا صرفا دفتریست برای ثبت شعرهایی که یا نمیدانم شاعرش کیست یا اگر بدانم، اسمش را مینویسم...تا اگر دفترهای واقعی ام پاره شدند، جای دیگری این شعرها را داشته باشم...تعدادی از وبلاگ های ادبیای را هم که به آنها گاهی سر میزنم در پیوندها گذاشته ام تا آدرسش را برای خودم داشته باشم...همین