ای که بوی باران شکفته در هوایت
یاد از آن بهاران که شد خزان به پایت
شد خزان به پایت بهار باور من
سایه بانِ مِهرت نمانده بر سر من
جز غمت ندارم به حالِ دل گواهی
ای که نور چشمم در این شب سیاهی
چشم من به راهت همیشه تا بیایی
باغ من ، بهارم ، بهشت من کجایی؟
جانِ من کجایی ؟
کجایی ؟ که بی تو دل شکسته ام
سر به زانوی غم نهاده ام
به گوشه ای نشسته ام
آتشم به جان و خموشم
چو نایِ مانده از نوا
مانده با نگاهی به راهی
که می رود به ناکجا
ای گل آشنا بیا
بیقرارم بیا
جانِ من کجایی ؟
وای از این غم جدایی ...
قیصر امین‌پور
+ نوشته شده در پنجشنبه بیست و هشتم شهریور ۱۳۹۲ ساعت 0:55 توسط Asi
|
اینجا صرفا دفتریست برای ثبت شعرهایی که یا نمیدانم شاعرش کیست یا اگر بدانم، اسمش را مینویسم...تا اگر دفترهای واقعی ام پاره شدند، جای دیگری این شعرها را داشته باشم...تعدادی از وبلاگ های ادبیای را هم که به آنها گاهی سر میزنم در پیوندها گذاشته ام تا آدرسش را برای خودم داشته باشم...همین